Ķ landi Emils: Halla Kjartansdóttir

Halla Kjartansdóttir  sendi okkur žessa grein sem byrtist ķ siglfirska fréttablašinu Hellunni įriš 2005 eftir ferš hennar meš manni sķnum Žórhalli Įsmundsyni til Mora įriš 2005.  Halla segir okkur frį upplifun sinni į 90km langri hlišarlķnunni.

 

 Ķ landi Emils 

Ég varš žess heišurs ašnjótandi aš vera bošiš aš koma meš nokkrum heišurskörlum ķ Vasa-gönguna ķ Svķžjóš ķ vetur.  Ég hafši mjög gaman af žessari ferš. Ég hélt dagbók žessa daga sem ég var ķ feršinni og žar sem ritsjóri Hellunnar vissi af žvķ, var hann aš ympra į žvķ annašslagiš aš ég skrifaši nś smįvegis um feršina.

 

Sunnudaginn 27. febrśar 2005 fórum viš af staš til Svķžjóšar, eldsnemma aš morgni. Žegar viš lentum į Arlanda-flugvelli var mjög kalt og snjóél.  Viš hittum Hśsvķkingana, sem viš feršušumst meš, bręšurna Įsgeir og Helga Kristjįnssyni og Sigurgeir Stefįnsson.  Žegar bśiš var aš nį farangrinum žurftum viš aš nį ķ bķlaleigubķl, sem var nś reyndar 9 manna rśtukįlfur.  Mér leist nś ekki į žaš, žvķ bśiš var aš tala viš mig um aš ég keyrši bķlinn frį Sälen į sunnudagsmorgninum. 

En viš lögšum svo af staš til Mora.  Žegar viš höfšum keyrt ķ ca. 2 tķma var mannskapurinn oršinn svangur og įkvešiš var aš stoppa viš einhvern veitingastaš į leišinni.  Viš fundum veitingastaš ķ einhverjum smįbę en žegar viš ętlušum aš panta okkur eitthvaš, var ekki til neitt af žvķ sem viš bįšum um.  Viš gengum žį yfir į Pizzastaš sem var rétt viš hlišina, og fengum okkur pizzur.  Žegar bśiš var aš borša héldum viš aftur af staš til Mora. Mér fannst svo snišugt žegar viš keyršum um sveitirnar, aš žaš voru yfirleitt allstašar raušmįluš hśs, og mér datt ķ hug aš ég vęri komin ķ myndina um Emil ķ Kattholti.  Žaš voru svona litlir kofar ķ kring um hśsin, og ég var aš spį ķ hvort žaš vęri til sišs aš žegar krakkar ķ Svķžjóš vęru óžekk, vęru žau sett śt ķ svona kofa, eins og gert var viš Emil.

En žegar viš vorum komin til Mora var klukkan farin aš nįlgast 18.  Allir fengu sér nęringu, enda hafši konan sem leigši okkur hśsiš, skiliš eftir fullan ķsskįp af allskonar góšgęti.  Hśn hafši meira aš segja veriš svo indęl aš baka handa okkur köku og žegar bśiš var aš borša fóru karlarnir aš hafa skķšin til og drifu sig svo į skķši.  Ég var bara heima, drakk te og snżtti mér, žvķ ég hafši nęlt mér ķ kvef fyrir feršina.  Žaš hefur sjįlfsagt veriš į tilboši einhversstašar og sennilega veriš ókeypis, og ég žį tekiš viš žvķ.  Svona er kvenfólkiš, alltaf į śtsölum. 

Į mįnudaginn, žegar allir voru vaknašir og bśnir aš borša morgunverš sem rann saman viš hįdegisverš, var fariš ķ bśšarrįp.  Viš vorum svo vel stašsett aš viš vorum ašeins nokkrum skrefum frį göngugötunni. 

 Jį, ykkur finnst sennilega skrķtiš aš žaš hafi veriš fariš ķ bśšarrįp žar sem svona margir karlmenn įttu ķ hlut Ég held ég hafi litiš ķ hvern einasta glugga į leišinni eftir götunni, eins og kvenna er sišur, en žaš var ekki stoppaš fyrr en komiš var ķ Intersport.  Žeir fóru allir meš skķšin sķn, til aš lįta steinslķpa žau, og aš skoša skķšavörur. Aldrei hef ég séš karlmenn staldra svona lengi viš ķ nokkurri verslun.  Žaš žurfti aš skoša įburšinn, sköfurnar, korkana og burstana, eša hvaš žetta heitir nś alltsaman, žaš gęti veriš aš žį vantaši eitthvaš af žessu.  Žaš voru skošašir sokkar, nęrföt og straujįrn fyrir įburšinn, og bara allt sem tengdist skķšum. 

Svo var haldiš įfram aš ganga og nś var aftur gengiš fram hjį öllum bśšargluggunum ķ götunni og žaš var fariš inn ķ Fliesberg sem er skķšavöruverslun.  Žar var aftur skošaš allt žaš sama og hafši veriš skošaš ķ Intersport.  Og ekki var allt bśiš.  Žegar fariš var śt śr Fliesberg, var fariš ķ tjaldiš, žar sem žeir sem ętlušu ķ Halv-vasa, sóttu nśmerin sķn og skrįšu sig.  Žar snérist allt um skķši lķka og žar inni var verslunin Stadium, meš fatnaš og annaš til skķšaiškunar.  Žar var lķka skošaš og mįtaš.  Og żmislegt var nś keypt į žessum 3 stöšum.

Aldrei aftur mun nokkur karlmašur sem hefur eitthvaš svona hobby, geta sagt mér aš konur séu skelfilegar ķ verslunum, žvķ ég skemmti mér konunglega viš aš horfa į og fylgjast meš žessum körlum versla.  Žeir voru alveg eins og litlir strįkar ķ dótabśš.  En ég kvarta ekki, mér fannst žetta gaman og svo var nś eitthvaš keypt handa mér lķka.

Į žrišjudagsmorgninum fóru žeir Žórhallur, Sigurgeir og Įsgeir ķ Halv-vasa.

Žaš var fariš frį Oxberg og viš Helgi keyršum til Hökberg og fylgdumst meš žeim fara žar ķ gegn.  Žaš var 17° frost žennan dag og žaš var algert bķó aš fylgjast meš žeim skeggjušu žegar žeir stoppušu viš Hökberg til aš fį sér blįberjasśpuna, žvķ žeir voru meš grżlukerti ķ skegginu.  Einn t.d. var meš svo stórt grżlukerti aš hann žurfti aš setja žaš ofanķ glasiš svo hann gęti drukkiš śr žvķ.   En viš vorum svo viš markiš žegar žeir komu ķ mark og hvöttum žį įfram.

Į mišvikudaginn bęttist einn enn ķ hópinn, Ingžór Bjarnason, og į fimmtudeginum annar, Jörundur Traustason.  Žį var žetta oršinn sjö manna hópur.

Žaš var fariš ķ bęinn alla dagana og skošašar skķšavörur og alltaf gengiš fram hjį öllum bśšargluggunum, nema meš skķšavörunum.  En į fimmtudeginum mešan žeir fóru į skķši, fór ég bara ein ķ bęinn og skošaši allar žessar bśšir sem viš höfšum gengiš fram hjį.  Ekki verslaši ég nś mikiš, enda ekki ódżrt ķ Svķžjóš, en bara gaman aš rölta um. 

Į föstudeginum var fariš aš startsvęšinu ķ Sälen um hįdegiš.  Žar fóru allir į skķši. Žaš var frįbęrt.  Ég held ég geti bara fariš aš ęfa skķši, ég į skķšaskó, skķšahanska, skķšavesti og Žórhallur lįnar mér skķši og stafi, žaš eina sem mig vantar eru hęfileikarnir til aš standa į skķšunum. 

Laugardagurinn var letidagur.  Allir slappa af og gera helst ekki neitt.  Žeir fóru samt einhverjir meš skķšin sķn ķ bęinn til aš lįta “Valla” 

Ašfararnótt sunnudagsins var vaknaš kl. 3:30 žvķ žaš tekur tķmann sinn aš taka sig til og komast į stašinn.  Ég žorši ekki aš keyra rśtuna svo ég fór ekki meš.

Fór žvķ bara aš žrķfa žegar ég var bśin  aš sofa ašeins meira. Žegar žaš var bśiš, fór ég aš athuga meš herramennina.  Žeir tķndust ķ markiš einn af öšrum og ekki hęgt aš segja annaš en aš žeim hafi gengiš vel.  Flottir karlar žetta. Helgi og Įsgeir fóru aš sękja bķlinn og hinir dreyptu į bjór, mešan žeir slökušu į, gengu frį skķšunum og reyndu aš ganga frį sem mestu fyrir morgundaginn.  Svo var fariš į kķnverskan veitingastaš um kvöldiš, til aš halda upp į žaš aš žeir hefšu komist óskaddašir ķ mark. 

Į mįnudeginum var vaknaš fyrir kl. 6 til aš klįra aš ganga frį dótinu sem eftir var aš ganga frį, öllu rašaš ķ bķlinn og lagt af staš til Stockholm milli 6:30 -7:00

Stoppaš į einum staš į leišinni til aš borša, žvķ einhverjir voru oršnir svangir og svo var bara haldiš įfram, tékkaš sig inn ķ flug og sest svo nišur og boršaš.

Žegar viš komum heim kl. 23:45, höfšum viš veriš į fótum frį kl. 4:45 aš ķslenskum tķma, ž.e.19 tķma.  Ég tók eftir žvķ žegar ég var aš pikka žetta ķ tölvuna, aš viš höfum alltaf veriš aš borša, žar kemur skżringin į žvķ hvers vegna mér fannst ég hafa žyngst žegar ég kom heim.

Ég komst samt aš leyndarmįli ķ žessari ferš.  Žaš missti einn žaš śt śr sér hvers vegna žeir vęru svona įfjįšir ķ aš fara ķ Vasa-gönguna.  Og vitiš žiš hvaš žaš er? Žaš er nefnilega vegna žess aš žaš eru alltaf einhverjir kvenmenn sem ganga lķka, og žeir eru svo fallegir kvenmannsrassarnir sagši hann, aš mašur reynir alltaf aš hanga į eftir žeim, og missa ekki sjónar af žeim.

Žessi ferš var frįbęr aš žvķ aš mér fannst og vona ég aš mér verši bošiš aš fara einhverntķmann aftur meš. Ég žakka žessum strįkum sem ég fékk aš vera samvistum viš, kęrlega fyrir skemmtilegheitin og vona aš ég hafi ekki haft nein letjandi įhrif į žį.  Ég reyndi aš lįta lķtiš fyrir mér fara, svo žeir gleymdu aš žaš vęri kvenmašur meš ķ hópnum, og svei mér žį ef žaš hefur ekki virkaš, žvķ žaš voru ótrślegustu hlutir sagšir og mikiš hlegiš, skrafaš og skeggrętt. 

Takk fyrir mig.

            Halla Kjartansdóttir

   

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband